Pod koniec pierwszego kwartału roku szkolnego grupy GL weszły w fazę „empatii” w procesie myślenia projektowego, w której zaczęły identyfikować braki, możliwości poprawy lub potrzeby społeczności, które mogłyby poprawić życie innych. W ten sposób uczniowie zaproponowali innowacyjny pomysł, który bezpośrednio i pozytywnie wpłynął na społeczność, opierając się na jednym z Celów Zrównoważonego Rozwoju (SDG) jako wskazówce dla swojego projektu. Współpracując z członkami grup, zespoły przedstawiły swoje pomysły „Rekinom” – członkom społeczności z całego kampusu, którzy z kolei przekazali zespołom cenne uwagi, pomagające im dostosować cele projektu i podjąć działania przez resztę roku.

Od czasu pierwszych prezentacji w październiku zaobserwowaliśmy znaczny postęp w rozwoju projektu. Chociaż niektóre koncepcje projektowe przetrwały, jak np. studencka grupa mentorska o nazwie „Big Sib” czy grupa produkująca bezpieczne dla raf koralowych kremy przeciwsłoneczne o nazwie „Asé Sunscreen”, inni studenci zdali sobie sprawę, że ich pierwotne pomysły nie do końca pokrywały się z ich pasjami i zainteresowaniami. Pierwszy semestr zakończył się Globalnymi Targami Liderów, gdzie studenci zostali zachęceni do refleksji nad tym, co jest dla nich ważne i dlaczego. Dzięki temu doświadczeniu zespoły mogły „wybrać własną przygodę”, w ramach której studenci mogli (1) dzielić się postępami w realizacji swoich oryginalnych pomysłów, (2) rekrutować nowych członków zespołu do pełnienia określonych ról lub (3) promować swoje indywidualne umiejętności, aby dołączyć do zupełnie nowego zespołu. Dzięki temu doświadczeniu studenci musieli jasno określić swoje umiejętności, zainteresowania i motywacje w ramach wspólnoty. Iteracyjna refleksja studentów była ważnym elementem procesu myślenia projektowego i w dużej mierze przyczynia się do sukcesu, jaki obserwujemy obecnie w naszych grupach GL pod koniec roku.